Τι πράσινη που ήταν η κοιλάδα μου (1941) [HD 720p] ελληνικοί υπότιτλοι

94 Προβολές

Ευχαριστώ! Μοιραστείτε το με τους φίλους σας!

Δεν σας άρεσε αυτό το βίντεο. Ευχαριστώ για τα σχόλια!

Published Oct 10, 2022

Υπόθεση: Κεντρικός ήρωας και αφηγητής της ταινίας είναι ο Χιου Μόργκαν (Roddy McDowall), ο οποίος, μεσήλικας πλέον, ετοιμάζεται να εγκαταλείψει για πάντα το ουαλικό χωριό στο οποίο μεγάλωσε, στα τέλη του 19ου αιώνα. Παραδομένος στις αναμνήσεις από τα παιδικά του χρόνια, τότε που η κοιλάδα του χωριού του ήταν ακόμα πράσινη και πριν καταστραφεί ολοκληρωτικά από το ανθρακωρυχείο που δεσπόζει στην κορυφή του λόφου, ο Χιου επιστρέφει στην ιστορία της σκληρά εργαζόμενης πολυμελούς οικογένειάς του, και τις αλλαγές που επέφερε ο εικοστός αιώνας όχι μόνο στα μέλη της, αλλά και σε ολόκληρη την κοινότητα, οδηγώντας την τελικά στον αποδεκατισμό και την ερήμωση, με την οριστική παράδοση στον εκβιομηχανισμό.

Χαρούμενες και ανέμελες οικογενειακές στιγμές, διαθλασμένες κι εξωραϊσμένες ανεξίτηλα από την μνήμη, διαδέχονται και διαπλέκονται με τις μικρές και τις μεγάλες τραγωδίες που σημάδεψαν όχι μόνο τον κεντρικό ήρωα αλλά και ολόκληρη τη κοινότητα, σε μια ελεγεία του John Ford ("Ταχυδρομική Άμαξα", "The Quiet Man", "Τα σταφύλια της Οργής" κ.α.) για όλα αυτά που χάθηκαν. Ο Ford τονίζει την θαλπωρή και την αγάπη στο εσωτερικό της οικίας της οικογένειας Μόργκαν. Ο αυστηρός, αλλά αγαθός πατέρας, η συναισθηματικά γενναιόδωρη και δυναμική, όταν πρέπει, μητέρα, τα αδέρφια που θα αναγκαστούν να μεταναστεύσουν στην άλλη άκρη του κόσμου και ο μικρός Χιου, με μάτια γεμάτα προσμονή και αγωνία για όλα αυτά που έρχονται σαρωτικά να αλλάξουν τη ζωή της οικογένειας, είναι όλοι φιγούρες μιας άλλης εποχής, τόσο γνώριμες, αλλά και τόσο μακρινές.

Με μια εικονοποιεία που θυμίζει τα κάδρα του Σεργκέι Αιζενστάϊν και του Ντ. Γ. Γκρίφιθ, ο Ford, που ξεκίνησε ως σκηνοθέτης του βωβού κινηματογράφου, αξιοποιεί στο έπακρο το βάθος πεδίου και συνθέτει περίτεχνα εξωτερικά πλάνα, στα οποία το ανθρακωρυχείο δεσπόζει ηγεμονικά πάνω από τις ζωές των ηρώων του. Το πράσινο δεν εμφανίζεται ποτέ ως χρώμα στην οθόνη, αλλά είναι ζωντανό μπροστά στα μάτια του θεατή και παλεύει με το μαύρο του άνθρακα που κατακάθεται πάνω στο τοπίο και τις ζωές των ηρώων, χάρη στη δύναμη των εικόνων του Φορντ και των εικαστικών συνθέσεών του, που τοποθετούν το μεγαλειώδες με το ταπεινό στο ίδιο πλάνο

Η ταινία κέρδισε Όσκαρ καλύτερης ταινίας, νικώντας (για πολλούς δικαίως για άλλους όχι) τον "Πολίτη Κέιν" του Orson Welles, το "Sergeant York" και το "Γεράκι της Μάλτας". Ήταν η δεύτερη συνεχόμενη νίκη για τον John Ford, που τη προηγούμενη χρονιά είχε κερδίσει το ίδιο βραβείο για τα "Σταφύλια της Οργής". Συνολικά κέρδισε πέντε χρυσά αγαλματίδια, από τα δέκα για τα οποία είχε προταθεί.

(μεγάλο μέρος της περιγραφής αντλήθηκε από τη κριτική του Τάσοy Χατζηευφραιμίδη για το FLIX.gr)

Πρωτότυπος Τίτλος: How Green Was My Valley
Βαθμολογία IMDb: 7,7/10
Σκηνοθεσία: John Ford
Πρωταγωνιστούν: Maureen O'Hara, Walter Pidgeon, Anna Lee, Roddy McDowall, Donald Crisp, Sara Allgood, John Loder, Barry Fitzgerald, Ann E. Todd, Patric Knowles, Morton Lowry