Χτες το βράδυ στου Γκαρίπη - Γιώργος Κατσαρός 1935

76 Προβολές

  • Ευχαριστώ! Μοιραστείτε το με τους φίλους σας!

    Δεν σας άρεσε αυτό το βίντεο. Ευχαριστώ για τα σχόλια!

RC_Andreas
Published
Χτες το βράδυ στου Γκαρίπη - Γιώργος Κατσαρός
Δίσκος: Columbia USA 56358F .
Νέα Υόρκη, ΗΠΑ, Απρίλιος 1935

κιθάρα: Γιώργος Κατσαρός

______________________________________________

Άντε χτες το βράδυ στου Καρίπη
άντε εφουμάραμε χασίσι,
άντε εφουμάραμε την τσίκα
άντε μ’ ένα μάγκαν απ’ τη Σύρα.

Άντε κι ήρθε κι ένας απ’ την Πάτρα
ρε και στον εκάναμε πατάτα,
άντε κι άλλος ένας απ’ το Βόλο
άντε κι εφουμάρησε ένα τόνο.

Άντε ήρθανε κι απ’ τον Περαία
άντε μας τη σκάσανε ωραία,
άντε μας μας αρχίσανε στα ζάρια
άντε δεν αφήσανε πεντάρα.

Άντε ρίξανε γεμάτο ζάρι
δεν τους πήραμε χαμπάρι,
άντε δεν τους πήραμε χαμπάρι
άντε ρίξανε γεμάτο ζάρι

Εχτές το βράδυ στου Καρίπη
άντεν εφουμάραμε χασίσι
άντεν εφουμάραμε την τσίκα
άντε μ' ένα μάγκα απ΄τη Σύρα

________________________________
To τραγούδι ηχογραφήθηκε το 1935 αλλά το τοποθετούμε
στην προ του '22 περίοδο επειδή ο Γ.Κατσαρός έχει
καταθέσει πως το άκουσε όταν ήταν νεαρός.
Εδώ χρησιμοποιεί μουσικές φράσεις που
συναντάμε και στην ''Καλόγρια ΄΄ του Ευ.Παπάζογλου
καθώς και στο ΄΄Μυστήριο ζεϊμπέκικο''.

Καλόγρια - Ρίτα Αμπατζή 1936 (Β.Παπάζογλου)
https://youtu.be/9shKOGnfzYI

Μυστήριο ζεϊμπέκικο - Ιωάννης Χαλικιάς 1932
https://www.youtube.com/watch?v=dNIjMj_YZpo&ab_channel=sekarius87

Αν ληφθεί υπόψη ότι ο Κατσαρός γεννήθηκε πριν
από το 1888 και έφυγε για την Αμερική το 1911,
θα πρέπει να το άκουσε στον Πειραιά και στη
Δραπετσώνα την πρώτη δεκαετία του 20ου αιώνα.
Σύμφωνα με τον Κατσαρό λοιπόν, ο Καρίπης ήταν
ένας από τους γνωστούς τεκετζήδες της περιοχής
και είχε τον τεκέ του δεξιά από τον σιδηροδρομικό σταθμό του Πειραιά.
Δεν είχε, φυσικά, καμία σχέση με τον γνωστό
τραγουδιστή από την Κωνσταντινούπολη,
ο οποίος γεννήθηκε γύρω στο 1895.
Στη ετικέτα του δίσκου ο Καρίπης αναγράφεται ως Γκαρίπης,
πιθανώς είτε εκ λάθους είτε λόγω της προέλευσης
του ονόματος από την τουρκική λέξη garip που σημαίνει,
μεταξύ άλλων, τον περίεργο, τον ιδιότυπο, τον αστείο, τον μοναχικό,
τον χαμένο σε ξένο τόπο.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει η αναφορά περιοχών
που αποτέλεσαν μεγάλα κέντρα ανάπτυξης,
για το ρεμπέτικο τραγούδι, όπως η Σύρα, η Πάτρα, ο Βόλος και ο Πειραιάς.

Παναγιώτης Κουνάδης, Τα ΡΕΜΠΕΤΙΚΑ, ένα ταξίδι στο λαϊκό τραγούδι των Ελλήνων.2010^
Κατηγορίες
Greek Music
Γίνε ο πρώτος που θα σχολιάσει