Εκπομπή για το βιβλίο Ελένη. Ν. Γκατζογιάννη. Ρ.Ι.Κ Κύπρος 2017

186 Προβολές
Published
«Στις 28 Αυγούστου 1948, μια ζεστή αποπνιχτική μέρα,
γύρω στις δωδεκάμισι, μερικές χωριάτισσες ζαλωμένες
ξύλα κατέβαιναν ένα απόκρημνο μονοπάτι πάνω από το
χωριό Λια, έναν οικισμό με σταχτιά λιθόχτιστα σπίτια
σε μια βουνοπλαγιά κάτω ακριβώς από τα
ελληνοαλβανικά σύνορα. Όπως οι γυναίκες αντίκρισαν
το χωριό στα πόδια τους, απάντησαν μια φριχτή
συνοδεία. Μπροστά και πίσω, κρατώντας τουφέκια,
ήσαν κάμποσοι από τους κομμουνιστές αντάρτες, που κατείχαν το χωριό τους τελευταίους
εννιά μήνες ο εμφύλιο πόλεμος στην Ελλάδα συνεχιζόταν.
Φρουρούσαν δεκατρείς δεσμώτες, που βάδιζαν για εκτέλεση ξυπόλυτοι, τα πόδια τους μαύρα και πρησμένα από το φάλαγγα. Κάποιος, ανήμπορος από το ξύλο να βαδίσει ή έστω ν’ ανακαθίσει, ήταν δεμένος πάνω σ’ ένα μουλάρι. Ανάμεσα στους κατάδικους ήσαν και πέντε χωριανοί του Λια: Τρεις άντρες και δύο γυναίκες. Η πιο ηλικιωμένη σκουντούφλαγε με το χαμένο βλέμμα της τρέλας. Ήταν η θεία μου Αλέξω Γκατζογιάννη, πενήντα έξι χρονών. Η νεότερη, με καστανωπά μαλλιά, γαλανά μάτια και ξεσκισμένο λουλακί φουστάνι, έπιασε το βλέμμα από τις συγχωριανές της και κούνησε το κεφάλι της. Ήταν η μάνα μου, Ελένη Γκατζογιάννη, σαράντα ενός χρονών»

( Ενα μικρό απόσπασμα του βιβλίου. Όλο το βιβλίο είναι γραμμένο από ζωντανές αφηγήσεις συγχωριανών του)

Ο Λεγόμενος Δημοκρατικός Στρατός είχε σαφής εντολές από την ηγεσία του Κ.Κ. Να εφαρμόζει αυτή την τακτική σε καθημερινή βάση σε όλη την Ελλάδα από το1944 έως το 1949. Ο Γκατζαογιάννης κατάφερε με το Βιβλίο αυτό και την αγάπη του να αναστήσει την Μανά του. Είναι ένα αιώνιο παράδειγμα τη είναι η μανά για το παιδί της
Κατηγορίες
Documentary
Γίνε ο πρώτος που θα σχολιάσει