Η ιταλική κατοχή των Δωδεκανήσων ~ Μηχανή του Χρόνου (1ο μέρος)

436 Προβολές

Ευχαριστώ! Μοιραστείτε το με τους φίλους σας!

Δεν σας άρεσε αυτό το βίντεο. Ευχαριστώ για τα σχόλια!

Published Jun 21, 2019

Η εκπομπή φωτίζει τα δραματικά γεγονότα των αρχών του 20ου αιώνα όταν η Οθωμανική Αυτοκρατορία κατέρρεε και σταδιακά άλλαζαν τα σύνορα. Το 1912, την εποχή που ο ελληνικός στρατός ελευθέρωνε τα εδάφη στην Κεντρική και Βόρεια Ελλάδα, τα Δωδεκάνησα περνούσαν υπό ιταλική κατοχή. Οι Δωδεκανήσιοι πανηγύρισαν όταν είδαν τους Ιταλούς, πιστεύοντας ότι μετά την απελευθέρωσή τους από τον οθωμανικό ζυγό, η ένωση με την Ελλάδα ήταν προ των πυλών. Οι ελπίδες τους όμως διαψεύστηκαν. Η έρευνα παρουσιάζει τα γεωπολιτικά συμφέροντα της Ιταλίας που την ώθησαν στην κατάληψη των νησιών, αλλά και τα διπλωματικά κόλπα που εφάρμοσε επί μία δεκαετία, έτσι ώστε να τα διατηρήσει τον έλεγχό της πάνω τους.

Το 1923 με τη Συνθήκη της Λωζάννης, τα Δωδεκάνησα έγιναν επισήμως ιταλική κτήση και επρόκειτο να παραμείνουν για είκοσι χρόνια. Τότε εγκαινιάστηκε η περίοδος διοίκησης του Μάριο Λάγκο, του διπλωμάτη που ακολούθησε μία ήπια αλλά συστηματικά πολιτική για τον αφελληνισμό του ντόπιου πληθυσμού, η οποία άφησε για πάντα το στίγμα της στα Δωδεκάνησα. Ο Λάγκο ηγήθηκε της προσπάθειας ωραιοποίησης των νησιών, έτσι ώστε να τα μετατρέψει σε ένα τουριστικό θέρετρο για την παγκόσμια ελίτ. Παράλληλα εισήγαγε εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις με στόχο να εξιταλίσει τους Δωδεκανήσιους μέσα σε λίγες δεκαετίες.

Μαρτυρίες Δωδεκανήσιων που έζησαν τα χρόνια της κατοχής εξιστορούν πώς η ιταλική διοίκηση απαγόρευσε τον Εθνικό Ύμνο, την ελληνική σημαία, ακόμα και το μπλε χρώμα στις πόρτες και τα παράθυρα. Τότε άρχισε η αθρόα μετανάστευση των νησιωτών προς το εξωτερικό, ενώ οι Έλληνες Δωδεκανήσιοι που παρέμειναν αναγκάζονταν να εργαστούν στα δημόσια ιταλικά έργα με μισθούς πείνας.